Ik krijg regelmatig vragen en heb discussies over het vastleggen van een huisstijl: moet je een huisstijl nou tot in detail vastleggen of juist alleen maar op hoofdlijnen?
De achterliggende discussie gaat vaak over een bestaande tegenstelling tussen ontwerpers en reclamemensen. Even overdrijven: ontwerpers hebben de neiging om alles tot in de kleinste details van te leggen, reclamemensen willen het liefst alleen maar een logo en de rest zelf invullen. Zoals zo vaak is het zoeken naar een compromis de beste oplossing, maar waar zit dan die oplossing?
Laten we eerst even kijken naar de verschillen in achtergrond en verantwoordelijkheid:
Ontwerpers zijn verantwoordelijk voor het op lange termijn bouwen van een consequent, sterk en herkenbaar merk, zij bekijken het merk vanuit de vorm. Reclamemensen zorgen voor het op kortere termijn invullen van dit merk d.m.v. o.a. campagnes, zij focussen op boodschap, doelgroep en aanbod.
Een belangrijke rol hierin is die van de opdrachtgever, als die teveel meebuigt naar de ene kant kan de andere partij zijn werk niet goed doen.
De oplossing is eigenlijk heel simpel, maar wordt maar weinig toegepast: betrek alle partijen in het ontwikkelproces: laat reclamebureaus aangeven wat hun wensen en eisen zijn bij de ontwikkeling van een huisstijl, betrek ze in de uitwerking en zorg voor een goed overleg tussen ontwerp en reclame. Anderzijds: betrek de ontwerper bij reclamecampagnes: vraag om input ten aanzien van het gebruik van de huisstijl in de campagneconcepten. Deze info is weer handig bij het aanscherpen van de richtlijnen. Wees niet bang dat je daarbij als opdrachtgever de controle verliest, het wordt er echt alleen maar beter van!
Hoi Niels,
natuurlijk kan ik niet nalaten te melden dat ontwerpers helemaal niet tot in het aller-, aller-kleinste details de regels willen vastleggen. Maar verder heb je gelijk, ontwerpers willen regels opstellen en zien graag dat anderen die binnen de huisstijl moeten werken de essentie van die regels begrijpen.
Je oplossing zou een mooie zijn. Zoals ik als ontwerper ook in staat moet zijn om met tekstschrijvers, fotografen, drukkers, etc samen te werken, zou ik dat ook moeten kunnen doen met reclamemensen. En andersom.
Overigens stond er in mijn vakblad (Vormberichten van de BNO) een mooie discussie, met als essentie: het is vreemd dat ontwerpers, die voor de lange termijn werken, over het algemeen een korte relatie met hun opdrachtgever hebben en blijkbaar ook niet in staat zijn om een focus te hebben op een lange termijn-relatie. Terwijl reclamemensen, die gewoonlijk voor het korte, spetterende vuurwerk worden ingezet, over het algemeen juist wel een lange relatie nastreven en voor elkaar krijgen met de opdrachtgever.
Een (late!) reactie van mij terug, ben blij met je aanvullingen! Overigens ben ik benieuwd waar de BNO die gegevens vandaan heeft, mijn ervaringen zijn juist andersom. Sommige klanten klagen er zelfs over dat ze wel weg willen bij hun ontwerpbureau, maar niet kunnen (“alle bestanden liggen daar en ze doen moeilijk als we ze opvragen”) of niet willen (“ik heb geen tijd/geld om een nieuw bureau helemaal bij te praten en in te laten werken”). Onzin natuurlijk, maar ik merk dat men de strijd niet aan wil. Ik adviseer dan vaak om een bureau/ontwerper ernaast te zetten, voor bijv. het uitwerken of doorvertalen of juist het conceptmatige. Is dat ook jouw/jullie ervaring?